এনাজৰী (Page 9)

……© ৰুণজুন বৰুৱা…… (১৬) দুপৰীয়াৰ ভাত সাজ খাই উঠিয়েই অম্লানহঁতে ডাঃ ঋষিকেষৰ পৰিয়ালটোৰ পৰা বিদায় লৈ আগতেই ঠিক কৰি থোৱা হোটেললৈ বুলি ৰাওনা হ’ল….. সকলোকে আচৰিত কৰি ঋষিকাহঁতৰ ঘৰৰ পৰা ওলাই অহা পৰত প্ৰীতমে ডাঃ ফুকনক উদ্দেশ্য কৰি কয় “ফুকন কাইলৈ যাম আকৌ আপোনাৰ চেণ্টাৰলৈ বুজিছে কথাবোৰ শেষ হোৱাই নাইContinue Reading

……© ৰুণজুন বৰুৱা…… (১৫) প্ৰীতমে হয়তো কথাবোৰ ক’বলৈ পাই ভালেই পাইছিল। কৈ গৈছিল সি সলসলীয়াকৈ, ভেন্সাৰ স্কুল সমূহৰ চৰকাৰীকৰণৰ বাবে তেতিয়া আমিবোৰে দেহে কেহে খাটি আছিলোঁ। এদিন গুৱাহাটী ,এদিন টাউন মুঠতে উশাহটো সলাবলৈ সময় নোহোৱাকৈ ব্যস্ততা মূৰত।দুই তিনিদিন কেতিয়াবা ঘৰত নাথাকিছিলোঁ।সেয়ে লগ পালেই মৰম আকলুৱা মনটোৱে অভিমান কৰিছিল মোৰ ওচৰত।আৰুContinue Reading

……© ৰুণজুন বৰুৱা…… (১৪) বাৰাণ্ডাত থকা বেতৰ ছোফাখনত ঋষিকাৰ ওচৰতে বহি লয় অম্লান। তাৰ মুখত চিন্তাৰ ৰেখাডাল সু স্পষ্ট হৈ উঠে। ঋষিকাই অনুভৱ কৰিব পাৰে কি কথাত সি চিন্তাত পৰিছে। তাই তাৰ হাতখন নিজৰ হাতৰ মুঠিত তুলি লয়। সি তাইৰ হাতৰ উত্তাপত একাঁঁজলি সাহস বিচাৰি পায়। ভাগৰুৱা যেন লগা দেহাটোContinue Reading

……© ৰুণজুন বৰুৱা…… (১৩) প্ৰতিটো সুখৰ দুখৰ বতৰা ভগাই লব পৰাৰ জোখাৰে দুখন হৃদয় বন্ধুত্বৰ এনাজৰীৰে নিকপকপিয়া কৈ সময়ে বান্ধে। সময় বাগৰি থাকে,তাৰ লগে লগে সম্পৰ্কৰ বাটবোৰ মসৃণ হৈ গৈ থাকে, অকৃত্ৰিম ভালপোৱা, বিশ্বাস ,প্ৰেৰণাৰ আঁচলত । প্লেছমেণ্ট হৈ যায় দুয়োটাৰে ,গুৱাহাটীলৈ চাকৰি কৰিবলৈ গৈ অম্লান ক’ত থাকিব সেয়াও ঋষিকাইContinue Reading

……© ৰুণজুন বৰুৱা…… (১২) এনুৱেল মিটৰ ব্যস্ততাৰ মাজত ঋষিকাৰ পাতিম বুলি ভাবি থোৱা কথাবোৰ পতা নহয় অম্লানৰ সৈতে। এনুৱেল মিট শেষ হোৱাৰ পিছত আকৌ আৰম্ভ হয় ক্লাছৰ ব্যস্ততা। ভাল লাগে গতানুগতিক দিনবোৰৰ ৰুটিনখন ঘূৰি অহাত । ক্লাছৰ শেষত সিহঁতৰ গোটেই গ্রুপটোৰ খাবলৈ গৈ কেণ্টিনত বহি দিয়া আড্ডাবোৰ পুনৰ জীপাল হৈContinue Reading