…..সৌৰভ মহন্ত…… ৰাতি তেতিয়া ১১:৫৫ হৈছে | প্লাৱন আৰু বিবেকে গীটাৰ খন লৈ বেলকনিত গান গুন গুনাই আছিল | হঠাৎ সিহঁত উচপ খাই উঠিল | অভিনৱ আৰু তাৰ বন্ধু দুজনমানে সিহঁতক বাল্টিৰে পানী ঢালি দিলে | ইফালৰ পৰা চিঞৰ বাখৰ শুনিবলৈ পোৱা গৈছে আৰু পানী ঢাল | “ঔ ৰুমৰ পৰাContinue Reading

…..সৌৰভ মহন্ত…… “বিষাদ ডাৱৰে ধাকে জীৱন আকাশ, পোহৰৰ লেশ মাথো নাই এখোজি দুখোজি কৰি ধীৰে ধীৰে দেহি বাটৰুৱা যায় আগুৱাই | পোহৰৰ লেশ মাথো নাই|| সময়ৰ সোঁতত পুৰণি স্মৃতিবোৰ পাহৰি জীৱনটো নতুনকৈ গঢ়াত একমনে লাগি গৈছে প্লাৱন | যেতিয়া তাৰ মনটোত দুখৰ ছৱিখনে ধাকি ধৰে তেতিয়া সি তাৰ মাক-দেউতাকৰ ছৱিখনContinue Reading

…..সৌৰভ মহন্ত…… কুঁৱলীৰ বুকু ভেদি অহা পুহমহীয়া ৰ’দ খিনি অমৃতৰ সমান | মেজিৰ কাৰণে খেৰ,নৰা,বাঁহ গোটাবলৈ গাৱৰ ৰাইজৰ লগতে প্লাৱনো ওলাই গৈছে | কেইদিনমানৰ আগতে পকাধানেৰে গিজ গিজাই থকা পথাৰখনৰ সৌন্দয্য সম্পূণৰূপে ম্লান হোৱা নাই | দূৰ দূৰণিলৈ বিস্তীৰ্ণ নৰাবোৰে অন্য এক সৌন্দয্য কঢ়িয়াইছে | কাইলৈ মাঘ বিহুৰ উৰুকা |Continue Reading

…..সৌৰভ মহন্ত….. ভালপোৱাই বুকু উজাৰ কৰি দিয়ে আনন্দ, কবিতাৰ শব্দ, বৰ্ণ; বুকু পাতি লয় দুখৰ ধুমুহা,স্বপ্নৰ সৈতে বিনিময় কৰে বিষাদৰ হিমদৃশ্য… মই দুখৰ লগত খেলো, জিকোঁৱেই বা হাৰোঁ অবিচলিত মোৰ আনন্দ | -হীৰেণ ভট্টাচাৰ্য প্লাৱন ঘৰলৈ অহা কেইবাদিনো হ’ল | এইকেইদিন বৃষ্টিৰ লগত ফোন আৰু মেছেৰ জৰিয়তে কথা পাতি আছেContinue Reading

…..সৌৰভ মহন্ত…… কল্পনা আৰু বাস্তৱৰ আলমলৈয়ে সপোনৰ জন্ম হয় | মানুহে সপোন দেখে, সপোনত কথা কয়, সপোনত হাঁহে, সপোনত কান্দেও | সন্মুখৰ প্ৰতিটো মূহুৰ্ত, নতুন নতুন অভিজ্ঞতা, নতুন দৃশ্য আৰু আশাৰ ৰেঙনীয়ে প্লাৱনৰ জীৱনটো পাৰ হৈছে | প্লাৱন আৰু বিবেকে একেলগে পৰীক্ষা বাবে অনুশীলন চলাইছে | তেনেতে অসীমো সোমাই আহিলContinue Reading

…..সৌৰভ মহন্ত…… কিছু আশাৰ ৰেঙণি বিচাৰি….. পোহৰ মুখী যাত্ৰাৰ সন্ধানত…. এটা সুন্দৰ পুৱাই প্লাৱনক এটা নতুন দিনৰ উপহাৰ দিলে | অন্য দিনাতাকৈ প্লাৱন আজি সোনকালে সাৰ পাই গ’ল | হয়তো বৃষ্টিলৈ ফোন কৰাৰ উৎচুক্ষতাতে | পুৱা গোটেই চৌপাশ নিজান হৈ আছে | আকাশখনো ডাৱৰে পূৰ্ণ হৈ আছে | এইয়া হয়তোContinue Reading

…..সৌৰভ মহন্ত…… ” সমুধুৰ সন্ধ্যা মাতাল নগৰীত ফাগুনৰ কিৰীলী……” সময়বোৰ আগবাঢ়ি গ’ল | প্লাৱনেও লাহে লাহে University ৰ ব্যস্ত্ত জীৱনৰ লগত নিজকে খাপ খুৱাই আগবঢ়াই লৈ গ’ল | সিহঁতৰ ক্লাছ ৰাতিপুৱা ৮:৩০ ৰ পৰা আৱেলি ৪:৩০ লৈকে থাকে | ইফালে Versity Week ৰো সমাগত | জ্যেষ্ঠ সকলৰ তাগিদাত পৰি এইকেইদিনContinue Reading

…..সৌৰভ মহন্ত…… এটি সুন্দৰ পুৱা | আকাশৰ এটা কোণ তেতিয়া ৰঙচোৱা হৈ পৰিছে | জাকে জাকে চৰাই মুক্ত মনেৰে উৰিছে | লাহে লাহে সকলো বাধা নেওচি দেখা দিছে সূৰ্য্য দেৱতাই | দূৰৈৰ পাহাৰটো সুন্দৰকৈ জিলিকি উঠিছে | প্লাৱনে ঘৰৰ সন্মুখৰ ফুলনি খনত বহি পুৱা পৰিৱেশৰ প্ৰতিটো মূহুতৰ সৌন্দৰ্য্য উপভোগ কৰিছেContinue Reading

…..সৌৰভ মহন্ত…… “সঁচাকৈ প্ৰেমেহে জানে প্ৰেমৰ ঠিকনা”…প্লাৱনৰ ছেমিষ্টাৰ ব্ৰেক শেষ হ’বলৈ কেইটামান দিন বাকী | বিশেষ কামত সি দেউতাকৰ লগত তাৰ দেউতাকৰ ভনীয়েক সমন্ধীয় পেহীয়েক এগৰাকী ঘৰলৈ যাব লগা হ’ল | পেহীয়েক ঘৰত উপস্হিত হৈ সি গম পালে যে ,সেইদিনা ৰাতিলৈ সেই গাৱৰ ৰাজহুৱা নামঘৰত এভাগ ভাওনা প্ৰদশন হোৱা কথাContinue Reading

…..সৌৰভ মহন্ত…… এটি জোনাকি ৰাতি মুকলি আকাশৰ তলত বহি প্লাৱনে জোনবাই তোলৈ চাই আছে | হঠাৎ পপীয়া তৰা এটা তাৰ সন্মুখত আহি নাইকিয়া হৈ গ’ল | চকুদুটা মুদি লগত থকা তাৰ বাঁহীটোৰ সুৰত সি বিলীন হৈ গৈছে | এঁও প্লাৱন মহন্ত, বৰ্তমান ডিব্ৰুগড় Universityৰ ইঞ্জিনীয়াৰিঙৰ শেষৰ ছেমিষ্টাৰৰ ছাত্ৰ | ছেমিষ্টাৰৰContinue Reading