এনাজৰী (Page 10)

……© ৰুণজুন বৰুৱা…… (১০) ৰক্তাভ অৰুণে পূব আকাশত সলাজ হাঁহিটো পিন্ধি ভূমুকি মাৰিবলৈ লওঁতেই সিহঁতৰ যাত্ৰা আৰম্ভ হ’ল। ঋষিকাই দেউতাকৰ লগত কথা পাতি সকলো ঠিক কৰি থৈছে বুলি ৰাতিপুৱাই মেছেজ কৰি জনাইছে অম্লানক। সিহঁতে দহ মান বজাত গৈ পাবগৈ লাগে বুলি কৈছিল সি। হ’লেও ঘৰৰ পৰা ওলালে এবাৰ জনাব দিছিলContinue Reading

……© ৰুণজুন বৰুৱা…… (৯) প্ৰয়োজনীয় দুই এপদ বস্তু বেগটোত সামৰি ভৰাই লৈছে প্ৰীতমে। কাপোৰ দুযোৰো লৈছে লগত। পুতেকৰ ছেমিনাৰখনলৈ সি ভালদৰে যাব লাগিব। দেউতাকৰ উছাহ দেখি অম্লানৰ মনত দুখবোধে ক্ৰিয়া কৰে। তেওঁক মিছা কোৱা বাবে তেওঁ মনত আঘাট নাপালেই হ’ল……… “দেউতা আমি অলপ ফুৰিও আহিম হা “ দেউতাকৰ মনটো ভালContinue Reading

……© ৰুণজুন বৰুৱা…… (৮) অস্তাচলৰ হেঙুলীয়া সূৰ্যটোত মায়া বিচাৰি পাই অম্লানে, জীয়াই থকাৰ মায়া।সেই মায়াতেই আবদ্ধ হৈ আগন্তুক সময়ৰ সৈতে মুকাবিলা কৰাৰ জোখাৰে নিজৰ মাজত নিজকে শক্তিশালী কৰি লয় সি। তাৰ কুমলীয়া মনটোত সাঁচ বহি যোৱাকৈ এই নৈৰ পাৰতেই বহি দেউতাকে তাক জীৱনবোধৰ পাঠ দিছিল সেইদিনা,কেতিয়াৰ কথা আছিল সেইয়া? হায়াৰContinue Reading

……© ৰুণজুন বৰুৱা…… (৭) “দেউতা যদি ডাক্তৰৰ ওচৰলৈ যাবলৈ সন্মত নহয়, কি কৰা যাব?” নিজৰ মাজতেই উপযুক্ত সমিধান এটা বিচাৰি থকা অম্লানক দেখিলেই ধৰিব পাৰি সি কোঠাটোত অন্য দুজন মানুহৰ উপস্থিতিৰ কথা পাহৰি গৈছে। চিলিং ফেনখনৰ শব্দৰ বাহিৰে এটা শব্দও নাই চ’ৰাঘৰৰ ভিতৰত ।একেখন মৌনতাৰ চাদৰে মেৰিয়াই থকা তিনিওজন মানুহৰContinue Reading

……© ৰুণজুন বৰুৱা…… (৬) দৰবটোৰ পাৰ্শ্বক্ৰিয়া শেষ হৈছিল হয়তো, টোপনি ভাঙি যায় প্ৰীতমৰ।চ’ৰাঘৰত কোনোবা এজনৰ সৈতে ডাঙৰ পুতেক অম্লান কথা পতাত ব্যস্ত হৈ থকাৰ উমান পাই চ’ৰাঘৰলৈকে ওলাই আহে সি। অনিমেশ আহিছে। কিবা দৰকাৰী কথাত মোমায়েক ভাগিনীয়েক দুয়ো ব্যস্ত।তেইশ বছৰীয়া লৰাটোৰ দায়িত্ববোধ আৰু বুজন ক্ষমতা দেখি সি বাপেক হিচাপে খুবContinue Reading