……© ৰুণজুন বৰুৱা…… (২৮) “হাও দেয়াৰ ইউ এডভোকেট শইকীয়া ? মোৰ চৰিত্ৰৰ স্খলনৰ ওপৰত প্ৰশ্ন তুলিছে আপুনি……. উন্নতিৰ জখলা হিচাপে মই মোৰ শৰীৰটোক ব্যৱহাৰ কৰা বুলি কবলৈ আপুনি কোন, কি জানে আপুনি মোৰ বিষয়ে……?” উষ্মাৰে কথা কেইষাৰ কৈ মনালিছা ফোঁপাই উঠে। “চাওঁক মিছেছ বৰুৱা আপোনাৰ চৰিত্ৰৰ আলোকপাত কৰিবলৈ মোৰ কোনোContinue Reading

……© ৰুণজুন বৰুৱা…… (২৭) প্ৰভাতি পুৱাৰ কোমল ৰ’দজাক অকণমানি ভেন্টিলেটৰখনৰ জলঙাৰে সৰকি আহি মনালিছাৰ মুখত পৰিছে।অস্বস্তি পাই তাই শুই থকা ঠাইখনৰ পৰা উঠি চেলটোৰ লোহাৰ দুৱাৰখনৰ ওচৰলৈ আহে। উদ্দেশ্য, কাৰোবাক কৈ অকণমান পানী আৰু একাপ ৰঙা চাহৰ আয়োজন কৰিব পাৰি নেকি। নাই কোনেও মনালিছাৰ কিবা প্ৰয়োজন হ’ব পাৰে বুলি ভ্ৰূক্ষেপContinue Reading

……© ৰুণজুন বৰুৱা…… (২৬) লকআপৰ ভিতৰত পকা মজিয়াত বহি থকা মনাজনীৰ গাত ধুমুহাৰ পিছত শান্ত হৈ পৰা পৰিৱেশ এটাৰ দৰেই নির্জনতা বিৰাজি আছিল। সদৰ থানাখনত উপস্থিত হৈয়েই অ’চি জনৰ পৰা অনুমতি লৈ প্ৰীতম ঢপলিয়াই যায় তাইক এবাৰ চাবলৈ। উফ কি অনুভৱ হৈছে চাগৈ তাইৰ! সমাজত থকা তাইৰ সন্মানীয় আসনখন!মুহূৰ্ততে জ্বলিContinue Reading

……© ৰুণজুন বৰুৱা…… (২৫) ” নিৰ্দিষ্ট দিনা মনা ,অনিমেশ আৰু মাহঁত দিল্লী অভিমুখে ৰাওনা হয় আৰু মই মোৰ প্লেনিং মতেই আগদিনাৰ পৰা হঠাৎ আৰম্ভ হোৱা মাইগ্ৰেনৰ পৰা মুক্তি নোপোৱাৰ অজুহাত উলিয়াই সিহঁতৰ সৈতে নোযোৱাকৈ ঘৰত অকলে থাকিবলৈ সক্ষম হওঁ।মোৰ যোৱা নহব বুলি জানি, মনাৰ মুখত বিষাদৰ মেঘ এটুকুৰা ওলমি উঠিছিলContinue Reading

……© ৰুণজুন বৰুৱা…… (২৪) “সময়ে কাকো ক্ষমা নকৰে, আনৰ চকুৰ পৰা নিজৰ ভুলবোৰ বাৰু লুকুৱাব পাৰিব কিন্তু নিজৰ পৰা, ওহোঁ সেইয়া কেতিয়াও সম্ভৱ নহয়।কেঁকোৰাৰ পেটৰ সন্তানেই কেঁকোৰাক খুলি খুলি খায় শেষ কৰাৰ দৰে নিজৰ মাজত লুকুৱাই ৰখা নিজৰ ভুলবোৰে সময়ৰ লগে লগে আপোনাক কুটি কুটি খাই শেষ কৰিবই,সেইয়া চিৰন্তন।” প্ৰীতমেContinue Reading

…….বনিমা তালুকদাৰ……. কব নোৱাৰাকৈ তেওঁক মই ভাল পাই পেলাইছিলো হয়তো  বসন্তৰ আগমন ঘটিছিল মোৰ মনত তেওঁৰ প্ৰতিটো উশাহত নিমজ্জিত হবলৈ চেষ্টা কৰিছিলো মই | তেওঁৰ সত্বাত মই বিচাৰিছিলো জীয়াই থকাৰ সাৰ্থকতা এক হৈ যোৱাৰ এক দুৰ্বাৰ আকাংক্ষাই মোক লৈ ফুৰিছিল  তেওঁৰ সৈতে তেওঁৰ অলক্ষিতে মই ঢাপ মেলিছিলো বহু দূৰলৈ এটাContinue Reading

…..বনিমা তালুকদাৰ….. মনত বহুত কষ্ট লৈ নীলা বৰুৱাই বৃদ্ধাশ্ৰমৰ  ফৰ্মখন পূৰণ কৰিলে |আজি নিজৰ এখন ঘৰ থাকিও  ঘৰ নোহোৱা অৱস্থা তেওঁৰ |এখন ঘৰক ঘৰ বুলি কব পাৰিনে য’ত -মৰম,বিশ্বাস,আদান-প্ৰদান ,সহমৰ্মিতা আৰু শান্তি বুলিবলৈ একো নাথাকে |শাৰীৰিক আতিশয্যই মানুহৰ শৰীৰ ঘূণীয়া কৰে থিকেই ,কিন্তু মানসিক আতিশয্যই মানুহৰ ভিতৰখন তিলতিলকৈ  শেষ কৰিContinue Reading

……© ৰুণজুন বৰুৱা…… (২৩) মই যেন স্বামী নামৰ আচ্ছাদন ধাৰী এটা বিষাক্ত বিছা। মোক সাৱটি ধৰাৰ ফলত মনাৰ দেহত এই বিছাৰ শুং বোৰে ডাকি ডফলা ডফলি কৰিব। নাই নাই মনাৰ কোনো দোষ নাই তেন্তে কিয় তাই কষ্ট খাব লাগে ।তাইৰ দুবাহুত সোমাই থকাৰ অধিকাৰ মোৰ হে নাই গতিকে মই তাইৰContinue Reading

……© ৰুণজুন বৰুৱা…… (২২) ঈৰ্ষা,ইয়াৰ সমান ক্ষতিকাৰক একো নাই । কৰ্কট ৰোগ ই একপ্ৰকাৰৰ, মনৰ কৰ্কট ৰোগ।ব্যক্তিৰ জ্ঞাতে অথবা অজ্ঞাতেই, ই মনটোক এনে ভাবে গেলাই গৈ থাকে যে মানুহৰ বিবেচনাৰ শক্তিটোক ই অসাৰ কৰি তোলে, আৰু তাৰ পিছত, প্ৰতিশোধৰ জুইকুৰাই নিজকেই কিমান দহি থাকে তালৈ খবৰ ৰাখিবলৈ সময় নোহোৱাকৈ বুকুতContinue Reading

……ড.বনিমা তালুকদাৰ….. ‘বাইদেউ ,এইবাৰ ‘আন্তৰ্জাতিক নাৰী দিৱস’ আপোনাৰ ঘৰৰ ওচৰৰ ফিল্ডখনত দিনজোৰা কাৰ্য্যসূচীৰে পাতিম বুলি মনস্থ কৰিছো |খোলাদিন হলেও সকলো খিনি মহিলাৰ উপস্থিতি আমি আশা কৰিছো |আৰু এটা কথা ‘নাৰী দিৱস’ ৰ মূল বক্তৃতাটো আপুনি দিব লাগিব |শুনিবলৈ পাইছো বিশ্ববিদ্যালয়ৰ দিনত আপুনি এগৰাকী সু বক্তা আছিল,শ্ৰেষ্ঠ তাৰ্কিক আছিল |আপোনাৰ বলিষ্ঠContinue Reading