।। পাহাৰ আৰু মেঘ ।।

…কল্পজ্যোতি ৰায়….

।। পাহাৰটো ।।
-ইমান ওখ পাহাৰ বাৰু
 কেনেকৈ বগায় মানুহে
-পাহাৰ বগাবলৈ পালোৱান এটা হ’ব নালাগে নহয়
 মনটোহে লাগে
-হ’ব পাৰে । মই নাজানো
-তুমিনো কি জানা । বহুত কিবাকিবি জানা
  কিন্তু এই সৰু সৰু কথাবোৰেই নাজানা
-মইতো নিজকেই ভালকৈ নাজানো
-পাহাৰ বগাবলৈ পালোৱান হ’ব নালাগে
  মনটোহে লাগে – কথাটো সঁচা নেকি বাৰু
-অ’ নহয় যোৱা  । হুহ

।। মেঘবোৰ ।।
-লাহে লাহে । সাৱধানে খোজ দিবা
-মই কিবা সৰু ছোৱালী নেকি
-পাহাৰ বগোৱাটো অৱশ্যেই
  সৰু ছোৱালীৰ কাম নহয়
-পাহাৰটো ইমান বেয়া ।
   মই ভবাৰ দৰে নহয় ।
   খলা-বমা । একাবেকা । কাঁইটীয়া ।
   মোৰ ভৰি বিষাইছে । আমনি লাগিছে ।
   মই নোৱাৰিছোঁ আৰু
-পাহাৰ বগাবলৈ মনটোহে লাগে বুলি
  কোনে কৈছিল বাৰু !
-থোৱা কৈছিলো আৰু ।
  মই ভালকৈ নাজানিছিলোঁ
-চোৱা চোৱা….মেঘ…মেঘ
  সৌৱা মেঘবোৰ উৰি আহিছে…
  আৰু অলপ দূৰ সৌটো পাহাৰৰ টিং
-ৱাহ !!! ইমানবোৰ মেঘ…বগা মেঘ…
  ধুনীয়া মেঘ । আলফুল মেঘ ।
  চোৱা চোৱা । হাতদুখন মেলি দিয়া
  আৰু মেঘবোৰ চুই চোৱা…
  ৰ’বা মই মেঘবোৰ তুমাৰ গালৈ দলিয়াই দিওঁ ।
-না-না । মেঘবোৰক কেৱল চুই চোৱা ।
  আলফুলে । দুখ পালে আঁতৰি যাব ।
  আৰু ঘুৰি নাহিব ।
-ইমান ধুনীয়া এই বগা বগা মেঘবোৰ কাৰ বাৰু !
-মেঘবোৰ পাহাৰৰ । পাহাৰটো মেঘবোৰৰ…
  মেঘবোৰেই বৰষুণ হৈ পাহাৰৰ গাত
  বৰষি আছে চিৰকাল ।
-অ’ অ’ ।
  তাৰমানে তুমি এই পাহাৰটো
  আৰু মই এই মেঘবোৰ ।
  নহয়নে ?

কল্পজ্যোতি ৰায় ।
মোবাইল-৬০০২৪৪৩৩৫৯